COVID - 19 Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ;
(To άρθρο έχει οπτικοποιηθεί ως video στο κανάλι Social Spirit Greece στο YouTube στη διεύθυνση : https://bit.ly/34dG6KG )
Η συνεχιζόμενη πανδημία του νέου κορωνοϊού COVID-19 αποδεικνύεται από τις δυσκολότερες κρίσεις που έχει αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα στην σύγχρονη εποχή.
Οι κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνέπειες αλλά ακόμη περισσότερο οι ανθρωπιστικές συνέπειες αυτής της λαίλαπας δεν έχουν ακόμη αποκαλυφθεί σε όλες τις διαστάσεις και τις προεκτάσεις τους.
Είναι πραγματικά συγκλονιστικό το πόσο έχουν αλλάξει και πόσο πρόκειται να αλλάξουν οι ζωές οι δικές μας και της επόμενης γενιάς.
Σε αυτή την ζοφερή πραγματικότητα, στις δυσκολίες και στα προβλήματα που δημιουργούνται καθημερινά εκδηλώνεται παγκοσμίως μια ισχυρή τάση συνωμοσιολογίας. Κάθε είδους εξωφρενικές και επικίνδυνες για την δημόσια υγεία θεωρίες συνωμοσίας και εικασίες βομβαρδίζουν συνεχώς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα υπόλοιπα ΜΜΕ.
Ένα φαινόμενο που όμως δεν είναι πρωτοφανές στην ανθρώπινη Ιστορία είναι η θρησκευτική ερμηνεία. Η απόδοση της πανδημίας σε θεϊκή επέμβαση ως έκφραση της οργής Του Θεού είναι ιδιαιτέρως δημοφιλής. Θρησκευτικοί λειτουργοί αλλά και οποιοσδήποτε διαθέτει δημόσιο βήμα ή την δυνατότητα του δημόσιου λόγου, επιδίδονται σε καταστροφολογικά κηρύγματα με σκοπό να τρομοκρατήσουν και να κατευθύνουν τους ανθρώπους.
Την τιμητική τους σε αυτό το φαινόμενο έχουν μέλη και ηγέτες χριστιανικών κύκλων.
Η υπόθεση της απόδοσης μιας καταστροφής στην υποτιθέμενη οργή Του Θεού είναι πολύ παλιά.
Είναι γνωστές οι ιστορίες της καταστροφής του πύργου της Βαβέλ, των Σοδόμων και των δέκα πληγών του Φαραώ. Η Αποκάλυψη του Ιωάννη είναι γεμάτη από σκηνές βιβλικών καταστροφών.
Η ανθρώπινη αντίληψη ενός θεού τιμωρού δεν είναι χριστιανικό προνόμιο αφού την συναντούμε σε όλες σχεδόν τις θρησκείες. Ο άνθρωπος αδυνατώντας να συμφιλιωθεί με την ιδέα της ύπαρξης των φυσικών φαινομένων και της λειτουργίας της φύσης ή με τις συνέπειες των δικών του επιλογών προσπαθεί να μεταθέσει την ευθύνη στο θείο.
Ηφαίστεια, σεισμοί, πλυμμήρες αλλά και επιδημίες και πόλεμοι είναι όλα μέσα τιμωρίας των ανθρώπων για τις αμαρτίες τους. Είτε ηθικές είτε ως έλλειψη πίστης.
Σύμφωνα με αυτή την ιδέα, ο Θεός είναι ένα μοχθηρό υπερβατικό όν το οποίο αστυνομεύει τις ζωές μας και οργίζεται με το παραμικρό. Και βεβαίως εξαγριώνεται το ίδιο ή ακόμη περισσότερο αν δεν δηλώνουμε πίστη στην μία ή στην άλλη θρησκευτική οργάνωση και ομολογία. Ένας θεός εκδικητής που θα τσακίσει τους θρησκευτικούς και εθνικούς εχθρούς μας.
Ο διαφορετικός από εμάς γίνεται ο εχθρός μας. Η διαφορετική φυλή, το διαφορετικό χρώμα δέρματος, η διαφορετική εθνικότητα, η διαφορετική θρησκευτικότητα και βεβαίως ο διαφορετικός ερωτικός προσανατολισμός και η διαφορετική ταυτότητα φύλου δεν είναι απλώς διαφορετικότητα αλλά γίνεται απειλή. Ο,τιδήποτε ξεφεύγει και δεν ταιριάζει με τα δικά μας μέτρα και σταθμά, με το δικό μας αξιακό σύστημα, με την δική μας φαντασιακή τάξη, με τις δικές μας πεποιθήσεις και κοσμοθεωρίες, με το δικό μας κοσμοείδωλο και με τα δικά μας συμφέροντα είναι κίνδυνος. Και κάπως έτσι δημιουργούνται οι εχθροί, τους οποίους καλείται να τιμωρήσει ο δικός μας θεός.
Μήπως ήταν λίγοι στην Ιστορία οι πόλεμοι και οι τυραννίες που επικαλέστηκαν την νομιμοποίηση και την βοήθεια Του Θεού;
Η ιδέα του τιμωρού - θεού είναι πανάρχαια. Του θεού αφέντη και δυνάστη. Ενός θεού που διψούσε για αίμα και για να τον εξευμενίσουν έκτιζαν μεγαλόπρεπους ναούς και θυσίαζαν εκατόμβες ζωντανών θυμάτων.
Υποτίθεται όμως ότι ο Χριστιανισμός έκανε την διαφορά. Ένας Θεός Αγάπης έγινε άνθρωπος, δίδαξε την Αγάπη, σταυρώθηκε, πέθανε και αναστήθηκε για εμάς και ολόκληρη την Δημιουργία.
Κι εμείς;
Εμείς αρεσκόμαστε στο να συνεχίζουμε να λατρεύουμε τον προχριστιανικό θεό - τιμωρό. Αυτόν που αμείλικτα αποδίδει δικαιοσύνη, τιμωρεί και εκδικείται τους εχθρούς μας με απίστευτη σκληρότητα.
Σαν να μην ήρθε ο Χριστός στη Γη. Σαν να μην ακούστηκε ποτέ ουτε μια λέξη από το Ευαγγέλιο.
Πολλοί που αυτοαποκαλούνται ως "χριστιανοί" βλέπουν τη νέα πανδημία ως μια νέα βιβλική τιμωρία. Επικαλούνται κάποιες προφητείες. Είτε ερμηνεύουν όπως θέλουν αυτοί όσες αναφέρονται στην Αγία Γραφή, είτε χρησιμοποιούν νεώτερες προφητείες μοναχών είτε επινοούν δικές τους.
Για αυτούς η νέα πανδημία είναι η τιμωρία των αμαρτωλών ή μια ευκαιρία απόδοσης δικαιοσύνης. Όπως αυτοί αντιλαμβάνονται βεβαίως την δικαιοσύνη. Πιστεύουν ότι εκτός από θεϊκή τιμωρία, η νέα πανδημία είναι μια θεϊκή δοκιμασία πίστης. Ένα test για όσους αξίζουν να έχουν τον τιμητικό τίτλο του "πιστού". Στο μυαλό τους ο Θεός μας βλέπει ως πειραματόζωα.
Ξεχνούν όμως ότι ίσως η νέα πανδημία να είναι μια ευκαιρία για τους χριστιανούς να τιμήσουν την ιδιότητα των μαθητών Του Χριστού.
Για να συμβεί όμως αυτό πρέπει να ξέρουμε ως Χριστιανοί σε ποιόν Θεό πιστεύουμε.
Στον Θεό της Αγάπης και εμείς ως μαθητές της Αγάπης αυτήν πρέπει να βιώσουμε.
Στον Θεό της Ελευθερίας που μας έδωσε ελεύθερη βούληση και λογικό και υγιή νου για να προοδεύουμε, να εμπιστευόμαστε την επιστήμη και να αντιμετωπίζουμε περιστάσεις όπως αυτή της νέας πανδημίας με ψυχραιμία και λογική.
Η εμπιστοσύνη στην επιστήμη για την αντιμετώπιση της πανδημίας του νέου κορωνοϊού δεν είναι μόνο πράξη ευθύνης και λογικής αλλά και Αγάπης.
Οφείλουμε λοιπόν να ακολουθούμε τις οδηγίες των επιστημόνων και να προστατεύουμε τον εαυτό μας, τους αγαπημένους μας και τους γύρω μας.
Απαραίτητο για το παρόν και το μέλλον είναι να περιορίσουμε τους παράγοντες που ευνοούν την δημιουργία και την εξάπλωση νέων επιδημιών και πανδημιών. Ειδικά όταν η παρούσα πανδημία πρόκειται για ζωοανθρωπονόσο, που οφείλεται στην κατανάλωση άγριας ζωής από τους ανθρώπους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που μια πανδημία οφείλεται στην κατανάλωση τροφών ζωϊκής προέλευσης.
Η βιομηχανία εκμετάλλευσης των μη ανθρώπινων ζώων δεν ευθύνεται μόνο για τη δημιουργία των πανδημιών αλλά σε πολύ μεγάλο βαθμό και για την κλιματική αλλαγή που απειλεί την ύπαρξη του ανθρώπου και εκατομμυρίων άλλων ειδών.
Η αφύπνιση λοιπόν και η δραστηριοποίηση όλων μας δεν είναι πλέον πολυτέλεια, αλλά αναγκαιότητα.
Για τους Χριστιανούς είναι καθήκον.
Η Αγάπη για όλα τα ζωντανά πλάσματα Του Θεού μπορεί μόνο να μας σώσει.
"Εντολή καινούργια σας δίνω: να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Καθώς αγάπησα εσάς, έτσι κι εσείς να αγαπάτε ο ένας τον άλλο.
Με αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε δικοί μου μαθητές, αν αγάπη έχετε ο ένας για τον άλλο".
(Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο κεφάλαιο 13 στίχοι 34 - 35)