Vegan και Χριστιανός :     Μου επιτρέπετε;

2020-07-14


Ποτέ δεν μου άρεσε η "αστυνομία σκέψης".

Με οποιοδήποτε πρόσημο και χρώμα.

Και όχι απλώς δεν μου άρεσε, αλλά με εξοργίζει επιπλέον.


Μέσα από αυτό εδώ το ιστολόγιο και περισσότερο μέσα από το ομώνυμο κανάλι στο YouTube, έχω την χαρά να επικοινωνώ με ανθρώπους που στέλνοντας μηνύματα, όχι απλώς με τιμούν αλλά μου δίνουν την ευκαιρία να μαθαίνω πολλά.


Η κριτική πάντα ωφελεί, αρκεί να είναι κριτική και όχι προσωπική επίθεση.

Άλλο η εμπάθεια και άλλο η κριτική.


Υπάρχουν φορές που ο νους μου σταματά και πραγματικά προσπαθώ να συνειδητοποιήσω το σε ποιό σημείο μπορεί να φτάσει ο φανατισμός.


Εξηγούμαι.


Ενώ ο αυτοπροσδιορισμός υποτίθεται πως είναι αυτονόητο και αναφαίρετο δικαίωμα, φαίνεται πως για κάποιους δεν είναι. Ειδικά σε ουσιώδη ζητήματα όπως η ταυτότητα φύλου, ο ερωτικός προσανατολισμός και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις.


Έτσι, το να δηλώνει κάποιος Χριστιανός και την ίδια ώρα Vegan είναι "κόκκινο πανί" για κάποιους. Κάποιους εμπαθείς και προκατειλημμένους.


Από τη μια οι "γνωστοί άγνωστοι" θιασώτες μιας διαστρεβλωμένης αντίληψης του ανατολικού ορθόδοξου χριστιανισμού (μιας και ζούμε στην Ελλάδα), πάσχοντες από μια "μαγική" και σχεδόν ειδωλολατρική αντίληψη της θρησκείας, αντιδραστική βυζαντιλολαγνεία και προγονολατρεία, που ταυτίζει και μπερδεύει τον εθνικισμό, τον ρατσισμό, την μισαλλοδοξία, την πατριαρχία και κάθε τοξικό και μισάνθρωπο -ισμό σε ένα αποκρουστικό μείγμα μίσους και εγωπαθούς εκλεκτισμού.

Παλιοί "γνώριμοι" και δυστυχώς ακόμη παλιότεροι συνοδοιπόροι μου σε κάποιο βαθμό.


Από την άλλη έχουμε ένα άλλο είδος (αντί)θρησκευτικών φονταμενταλιστών.

Αυτούς που για διαφορετικούς λόγους κρατούν μια εχθρική στάση απέναντι στην θρησκευτικότητα, αγνοώντας ενδεχομένως την πολιτισμική και κοινωνική προέλευση και πανταχού παρουσία της στην ανθρώπινη δράση ως αναπόσπαστο μέρος της.

Δεν μιλώ βεβαίως για ανθρώπους που δικαίως ασκούν μια καλοπροαίρετη και εποικοδομητική (ενίοτε σκληρή και δικαίως!) κριτική έχνοντας κατά νου την υπόθεση της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Και που άριστα το πράττουν!

Μιλώ για ανθρώπους που δε διαφέρουν σε τίποτα, στην ουσία, από τους θρησκευτικούς φονταμενταλιστές παρά μόνο στο πρόσημο. Η στάση, η συμπεριφορά, οι αντιλήψεις, οι μέθοδοι είναι ίδιες και απαράλλακτες! Μπορεί να αρνούνται να ενταχτούν σε κάποια θρησκευτική παράδοση (και δικαίωμά τους φυσικά!) αλλά αυτό δεν τους κάνει να διαφέρουν στην ουσία από τον οποιοδήποτε φανατικό θρησκόληπτο..


Κι έτσι, όπως επιτίθενται προσωπικά, χωρίς ούτε ένα στην κυριολεξία σοβαρό επιχείρημα, ο μέσος μαινόμενος φανατικός "θρησκευόμενος", ακριβώς με τον ίδιο τρόπο το κάνει και ο "προοδευτικός" "αντιθρησκευτικός" ζηλωτής.


Είναι και στους δυο αδιανόητο (και ίσως αδύνατο να το συνειδητοποιήσουν) ότι ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να διαμορφώνει και να εκφράζει την δική του κοσμοθεωρία και κοσμοαντίληψη, αρκεί βεβαίως αυτό να μην συνεπάγεται την παραβίαση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων των υπολοίπων (ανθρωπίνων και μη ζωών και κατ' επέκταση και του περιβάλλοντος).


Τους είναι όχι απλώς αδιανόητο αλλά εξοργιστικό να μην μπαίνει κάποι@ (και να μην θέλει στην τελική!) στα δικά τους αυθαίρετα ορισμένα και επιβεβλημένα "κουτάκια". Να μην ανέχεται να δεχτεί τις δικές τους "ταμπέλες"!


Ποτέ δεν έχω υποστηρίξει ότι η οποιαδήποτε θρησκευτική ταυτότητα μπορεί (ή ακόμη περισσότερο) πρέπει να ταυτιστεί με το κίνημα του βιγκανισμού και των δικαιωμάτων των ζώων.


Ποτέ δεν διεκδίκησα κάποιου είδους αλάθητο ή τον ρόλο ενός "ιεραποστόλου" κάποιου νέου θρησκευτικού κινήματος!!! Αυτό μάλλον αποτελεί ασεβή πόθο άλλων......


Πολύ απλά και πιστεύοντας ακράδαντα στην προσωπική ελευθερία και στο αναφαίρετο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και της επιλογής ενός προσωπικού "δρόμου", θέλησα να μιλήσω για την δική μου σκέψη και πορεία.


Αυτό που με παρακίνησε να το κάνω είναι η ανάγκη που ένιωσα να το μοιραστώ και η χαρά της συνάντησης με άλλους ανθρώπους που νιώθουν τις ίδιες ανησυχίες και αγωνίες με εμένα.


Η αγωνία για το περιβάλλον, για το κοινό μας σπίτι, ο πόνος και η αγανάκτηση για το μαρτύριο των άλλων ζωντανών πλασμάτων δεν πιστεύω ότι απαιτεί την υιοθέτηση της μίας ή της άλλης θρησκευτικής ταυτότητας.


Είναι ένας κοινός αγώνας ενός πολυσυλλεκτικού συνόλου ανθρώπων που μοιράζονται κάτι κοινό, μια ισχυρή πεποίθηση που θα μπορούσε να εκφράζεται σε μια φράση :


Δεν έχουμε χρόνο, ας κάνουμε κάτι για αυτό!


Οι υπόλοιποι μπορείτε να συνεχίσετε να ξερνάτε τυφλό μίσος καθώς ο πλανήτης θα χάνεται...

Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα! Αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με τη Webnode. Δημιουργήστε τη δική σας δωρεάν σήμερα! Ξεκινήστε